Буруу үйл хийж, баларч доройтсон нэгнээ бид “нохойн замаар орсон” гэж ярьдаг. Гэтэл хүний сайн нөхөр болсон эл амьтныг бүтэлгүй этгээдтэй зүйрлэх хэрэг байгаа ч юмуу, үгүй ч юмуу. Нохой хүний үнэнч нөхөр гэж магтах хэрнээ үл бүтэх нэгнийг тэрэнтэй зүйрлэж л байдаг. Ингэхээр хүн өөрөө хоёр нүүртэй, хуурамч амьтан болж байгаа биз? “Нохойн замаар орох” гэдэгтэй адил “хүний замаар орох” гэсэн хэлц байж болмоор ч юм шиг.
Зураач А.Батбаярын “Тайлбарлалтгүй” хэмээх номдоо “хүний замаар орсон” нохдыг үзүүлжээ. Өмч хувьчлалаар өчнөөн яс цугуулан баяжигч, эрхи эргүүлж, маани уншсан үзмэрч, хүзүүнээсээ оосорлуулж, хошуувч зүүсэн чөлөөт хэвлэлийн төлөөлөгч, албан тушаалын бялуу хуваах эрх мэдэлтэн. Тэр ч байтугай “Баасан ахын төрсөн өдөр”-ийгхүлээгч, төмөр гинж, гархи болсон рокер, сээтэн хаях хүүхэмсэг амьтан нарын 160 гаруй “хүншсэн” нохой уг номын хуудаснаа заларч. Монгол нохойн сайн шинж нь дөрвөн нүдтэй, улаан халтар зүстэй, зүрх цагаан, банхар хошуутай, сахлаг том биетэй хэмээх тодорхойлолт бий. Тэгвэл өнөө цагт эдгээр шинжийг гүйцээх нохой олонгүй. Харин харь газрын, өөр өөр үүлдрийн цустай эрлийз нохой олширсон. Үүнтэй адил, хүмүүс ч бас зан төлөв, ааш араншингийн хувьд эрлийзжсэн болохыг уг ном бэлхэнээ харуулах болов уу. “Ганцхан зүйлийн дүрсээр дамжуулан түмэн уран санааг гаргасан энэ зураач хэлбэрийн талд ч, шог зургийн гүйцэтгэлийн хувьд ч Монголын шог зурагт анхдагч бөгөөд шинэлэг” хэмээн урлагийн гавьяат зүтгэлтэн, зураач Ц.Байды номын өмнөтгөлд бичжээ. Түүний хэлснээр А.Батбаярын бүтээлүүд шог зургын төрөлд анхдагч төдийгүй, далд дүрслэл, гүн гүнзгий утга агуулгаараа онцгой.
No comments:
Post a Comment